مقایسه ضخامتهای ترمووود برای نمای ساختمان
خلاصهٔ سریع: در ایران، ضخامتهای رایج نمای ترمووود ۱۶ و ۱۹ میلیمتر هستند. ۸ میلیمتر مخصوص زیر سقفها و المانهای سبک است. ۲۶ میلیمتر فقط در شرایط خاص معماری (اقتصادی نیست) و ۴۲ میلیمتر برای لوور/آفتابشکن بهکار میرود. تصمیم نهایی را با توجه به باد/ارتفاع، فاصله زیرسازی، نوع پروفیل و روش اتصال و با تأیید تیم فنی بگیرید.
چرا ضخامت در نمای ترمووود حیاتی است؟
ضخامت تختهٔ ترمووود در نما یک عامل کلیدی است که بر ثبات ابعادی، مقاومت در برابر باد، ریسک تاب یا کمانش، فاصله زیرسازی، روش اتصال و هزینههای اجرایی تأثیر مستقیم دارد. انتخاب صحیح ضخامت تضمین میکند که نما سالها ظاهر زیبای خود را حفظ کند و نیاز به بازسازیهای پرهزینه نداشته باشد.
نما برخلاف کفپوش کمتر در معرض بارهای عمودی است، اما فشار باد، تغییرات دما، رطوبت و اشعه UV تأثیرات مهمی بر عملکرد آن دارند. ضخامت صحیح باعث میشود پیچها محکم بمانند و تابخوردگی حداقل شود.
فاکتورهای تعیینکننده انتخاب ضخامت
- شرایط باد و ارتفاع ساختمان: در مناطق بادخیز یا ساختمانهای مرتفع باید ضخامت مطمئنتر انتخاب شود.
- فاصله زیرسازی: فاصله زیاد بین قیدها ریسک خمش تختهها را افزایش میدهد.
- نوع پروفیل: پروفیلهای زبانهدار (T&G) نسبت به پروفیلهای فاصلهدار رفتار متفاوتی دارند.
- روش اتصال: پیچ استنلس یا کلیپس باید بر اساس ضخامت درست انتخاب شود (قاعده: طول پیچ ≈ ۲.۵× ضخامت).
- عرض مؤثر تخته و گپ نصب: هرچه عرض بیشتر باشد و ضخامت کمتر، ریسک تابخوردگی بالاتر میرود.
- بودجه و هزینه کل مالکیت (TCO): انتخاب ضخامت ارزانتر ممکن است در آینده هزینههای بیشتری برای بازسازی ایجاد کند.
جدول مقایسه ضخامتهای رایج نما
| ضخامت | کاربری پیشنهادی | مزایا | تذکرات |
|---|---|---|---|
| ۸ میلیمتر | زیر سقفها و المانهای سبک | اقتصادی، سبک | برای سطح اصلی نما توصیه نمیشود |
| ۱۶ میلیمتر | نمای بیرونی در شرایط معمول | اقتصادی و رایج | در ارتفاع/باد بالا زیرسازی دقیقتر لازم است |
| ۱۹ میلیمتر | استاندارد بازار ایران | ثبات و دوام بهتر نسبت به ۱۶ | وزن/هزینه کمی بالاتر |
| ۲۶ میلیمتر | شرایط خاص معماری | صلبیت بیشتر | اقتصادی نیست |
| ۴۲ میلیمتر | لوور، آفتابشکن، پرگولا | سایهاندازی و اکسپرسیون معماری | برای سطح اصلی نما متداول نیست |
تمرکز بر ضخامتهای ۱۶ و ۱۹ میلیمتر
در اکثر پروژههای نمای ساختمان در ایران، ضخامتهای ۱۶ و ۱۹ میلیمتر بیشترین کاربرد را دارند. ۱۶mm گزینهای اقتصادی و سریعالنصب است، در حالی که ۱۹mm دوام و پایداری بیشتری دارد و برای پروژههای لوکس و شاخص توصیه میشود.
برای عرضهای زیاد یا نماهای بادخور، استفاده از دو پیچ در هر تکیهگاه ضروری است. همچنین طول پیچ باید حدود ۲.۵ برابر ضخامت باشد تا اتصالات پایدار بمانند.
پروفیلها و روشهای اتصال
- T&G (زبانهدار): اتصال منظم، مناسب برای ۱۶ و ۱۹ میلیمتر.
- شیاردار: تهویه بهتر پشت نما، رایج در ۱۶ و ۱۹ میلیمتر.
- فاصلهدار (Open-Joint): مناسب طراحیهای مدرن، در باد زیاد بهتر است ۱۹ میلیمتر استفاده شود.
روش اتصال پیچ استنلس یا کلیپس باید با دقت انتخاب شود. کلیپس باعث یکنواختی بیشتر و سرعت نصب میشود، در حالی که پیچ مستقیم دوام بیشتری دارد.
زیرسازی، تهویه و نگهداری
زیرسازی دقیق و تهویه پشت نما حیاتی است. فاصله یکنواخت قیدها، استفاده از نوارهای جداکننده روی فلز و ایجاد مسیر خروج آب از عوامل حیاتی دوام هستند. بدون تهویه کافی، رطوبت محبوس باعث تاببرداشت و پوسیدگی میشود.
همچنین روغنکاری اولیه و نگهداری دورهای (سالانه یا دوساله) برای حفظ رنگ و کیفیت الزامی است. ضخامت بیشتر مصرف روغن را کاهش نمیدهد؛ مصرف بیشتر تابع بافت سطح و نوع پروفیل است.
سناریو های رایج
سؤالات متداول (FAQ)
- ۱۶ و ۱۹ میلیمتر پرکاربردترین و مطمئنترین انتخابها در ایران هستند. ۱۶mm اقتصادیتر است و ۱۹mm پایداری بیشتری ارائه میدهد.
- ۸mm مخصوص زیر سقفهای نما و المانهای سبک است و برای سطح اصلی نما توصیه نمیشود.
- بهطور کلی اقتصادی نیست و فقط در شرایط خاص براساس نقشهٔ معمار استفاده میشود؛ تصمیم باید با تیم فنی هماهنگ گردد.
- ۴۲mm عمدتاً برای لوور، آفتابشکن و پرگولا در طرحهای خاص معماری استفاده میشود و برای سطح اصلی نما متداول نیست.
- مصرف روغن عمدتاً تابع بافت سطح و پروفیل است تا ضخامت. نگهداری دورهای کیفیت ظاهری را حفظ میکند.
گام بعدی شما
اگر پروژهٔ شما نمای اصلی است، از میان ۱۶ یا ۱۹ میلیمتر انتخاب کنید و جزئیات زیرسازی/اتصالات را دقیق ببندید. برای لوور/آفتابشکن، سراغ ۴۲ میلیمتر بروید. اگر نقشهٔ خاصی دارید که به صلبیت بیشتری نیاز دارد، ۲۶ میلیمتر را با تیم فنی بررسی کنید.
جمعبندی
برای نمای ساختمان ضخامتهای ۱۶ و ۱۹ میلیمتر بهترین انتخابهای استاندارد در ایران هستند. ۱۶mm برای پروژههای اقتصادی و ۱۹mm برای پروژههای شاخص و بادخیز مطمئنتر است. ۸mm مخصوص زیر سقفهاست و ۴۲mm برای لوور و آفتابشکن. انتخاب صحیح باید با توجه به شرایط پروژه و مشورت تیم فنی انجام شود.
لینکهای مرتبط

